ഓർമ്മവച്ച നാൾമുതൽ ഞാൻ കാണുന്നതാണ് ഉമ്മറമുറ്റത്ത് പടർന്നു വിണുകിടക്കുന്ന പേരമരം. ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്ത പകലുകളിൽ കോലായത്തെ തിണ്ണമേൽ പേരമരത്തേയും നോക്കിയിരിക്കും. അച്ഛന് ഇരിക്കാനുള്ള ചാരുകസേരയിന്മേൽ കാലുകളും കയറ്റിവച്ച് തിണ്ണയിലെ ഉരുണ്ടതൂണുകൾക്കിടയിലൂടെ പേരമരത്തേയും നോക്കിയിരിക്കാൻ എന്തോ ഒരു സുഖമാണ്. തന്റെ ആ ഇരുപ്പ് അമ്മയുടെ പുരാണപ്പെട്ടി തുറക്കാനുള്ള വളമാണ്.“നെനക്കറിയോ…. നെന്റെ മുത്തശ്ശന്റെ അച്ഛൻ നട്ടതാ.. ഈ പേരമരം” Read More …
സതീഷ് കാക്കരാത്ത് അണയാത്ത നാളങ്ങൾ ഉള്ളിലൊളിപ്പിച്ചതഗ്നി എൻ വഴിത്താരയിൽ വന്നു നിറഞ്ഞീടവേ അറിയുന്നു ഞാനെന്നിലെ തമസ്സിനെ, തമസ്സിൻ കടലാഴങ്ങളെ ഇന്നീ തീരത്തു ഏകനായ് ചുറ്റിത്തിരിയവേ എന്നെ വലയം വയ്ക്കുന്ന ചിന്തകൾ നാളയുടെ സ്പന്ദനങ്ങൾ മറക്കുന്നു മറവിയുടെ മഹാമേരുക്കൾ എന്നിലേക്കണയുന്നു വീണ്ടും ക്ഷയിക്കുന്ന ഓർമ്മകോശങ്ങൾതൻ ഉൾച്ചൂടിലെരിയുന്നു ക്ഷണികമാം ചിന്താശകലങ്ങൾ ശൂന്യമാണ് ആവനാഴികൾ വെറും മണ്ണിൽ ആഴ്ന്നുപോം രഥചക്രങ്ങൾ Read More …
